zaterdag 28 september 2013

De bushalte

In Leiden fiets je veel. Dat is zonder twijfel het handigste en doelmatigste vervoermiddel in de stad.

Een auto? Die moet je maar meteen vergeten als alternatief. Tenzij je je prettig voelt in langzaam voortkruipend verkeer, wachten voor spoorwegovergangen, wegen die eindigen in eenrichting de verkeerde kant op en meer van dat soort van ellende. Parkeren is het enige wat wel meevalt; mits je niet eist voor de déur te kunnen parkeren in de stad.

OV dan? Een groot woord. Want in Leiden rijdt niets anders dan bussen. Als megalomaan denkt, kún je beweren dat je van de ene kant van de stad naar de andere kunt met de trein. De meeste mensen zullen dat niet doen. Die nemen de bus. Alhoewel die eigen banen hebben op een aantal knelpunten is het nog steeds vergelijkbaar met die auto: traag.

Maar we hebben het. Inclusief de last, de lusten en de infrastructuur.

Die infrastructuur was me wat ontgaan. Een hele poos geleden zijn de bushaltes gemoderniseerd. Of juister: de reisinformatiesystemen. De aloude tijdschema's zijn verdwenen (de stadsplattegrond gelukkig (nog?) niet). Aan de haltepaal zijn nu displays geschroefd.

Het display laat je zien hoe lang het nog duurt voordat je bus arriveert, en ook de eventuele daarop volgende. 's Avonds kun je het display tijdelijk laten verlichten. Een rood knipperend lampje geeft aan dat de display leeft, contact heeft.

Een levend display; zo had ik er tot vorige week nog niet naar gekeken.

Maar als-t-i leeft, dan kan-i ook communiceren via zijn eigen levenslijn. Toch? Met andere displays in de stad.

Dat lijkt me dus enorm gaaf en vooral goed tegen die beruchte bushalteverveling: displays waarmee je al wachtend iets kunt dóen. Zo vreemd is dat niet. Er zijn al voetgangersstoplichten waarop je korte spelletjes kunt spelen. Het hoeft allemaal niet supercool te zijn. Als je er alleen al naar kunt gaan staan staren, ben je al een stuk opgeschoten.

Waarom dus geen cameraatje in de display en een systeem dat willekeurige beelden van verschillende haltes toont? Waarom, moeilijker cq duurder, geen mogelijkheid te kiezen wat je ziet: de eindhalte bij voorbeeld? Of het beeld van een andere camera's (want waarom zou je alleen haltes onderling verbinden?). Je zou er zelfs een audiokanaal aan kunnen toevoegen. En die eenvoudige spelletjes ook.

Een paar jaar geleden liep ik tegen een project aan dat steden op zo'n manier wil ontsluiten - Eumedianet -, maar dan met grote videoschermen in de openbare ruimte. Omdat de lokatie Zuid Limburg is, zijn ook Duitse en Belgische buursteden in de plannen opgenomen. Je zou in Heerlen - waar ik ben wezen kijken - kunnen zien wat er in Aken gebeurt, en vice versa. O, en alles moet contextgevoelig zijn; afhankelijk van wie er staan te kijken. Dát is een enorme uitdaging. Dat is ambitieus. Maar wellicht kan Leiden bescheidener beginnen?

Zo'n rood knipperend oogje. Dat leven. Wat zou je daar allemaal mee kunnen doen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten