Bitcoin?!

Ik had toch een aardig bedrag verdiend, als.... als.... als. Het beruchte 'als'. Het achteruit kijkend beredenerende. Het 'met de feiten van nu' versus 'met de feiten van toen'. Als je niet oppast word je nog een sikkeneurig mens, die treurt om gemiste kansen.

Een jaar of drie terug zag ik voor de eerste keer het woord: Bitcoin. Wat ik me ervan herinner, is dat ik onmiddellijk de kansen zag. Dít was het: een systeem dat los van het geldverkeer een eigen ruilwaarde vertegenwoordigt. In mijn optimisme zag ik de ruil- en deeleconomie al groeien en bloeien. Wat LETS cum suis nooit echt goed was gelukt, zou nu wel gebeuren.

Zijn kracht haalt Bitcoin uit die twee aspecten, anonimiteit en eigen ruilwaarde, gefaciliteerd door technologie. Eindelijk weer eens een toepassing van algoritmes ten goede van de mensheid. Onkraakbaar en bedoeld voor internationalisering van delen.

Serieus. Ik sprong dat spreekwoordelijk gat in de lucht. Grappig was dat ik toen in mijn interne nieuwsbrief collega's informeerde over deze kans. Maar de mensen die altijd en immer bezig waren met inkomsten genereren, zagen er niets in.

De fout die ik maakte, is toen geen bitcoins te kopen. Had ik dat wel gedaan, dan was m'n inleg nu vijftien tot twintig keer over de kop gegaan.

De reden om niet te kopen, is verklaarbaar. Ik zag bitcoin als een middel om ruil te faciliteren. En ik had niets te ruilen, want ik was in loondienst. In mijn geval was dat geen stimulans om buiten de doos te opereren. Het hele concept van delen en ruilen viel op rotsachtige, dorre grond.

Wat ik fout heb ingeschat, is een aspect van bitcoin wat nu, denk ik, voor problemen zorgt. Bitcoins zijn in een vaste hoeveelheid beschikbaar. Er worden er geen bijgemaakt. In een wereld van lieve mensen die onderling ruilen, is dat niet zo'n groot probleem. In de werkelijkheid wel, want dan is dit dé conditie om speculatie te stimuleren. Dat is dan ook gaan gebeuren. Op het moment dat bitcoin bekender werd, schoot de wisselkoers - de koppeling met het klassieke geldsysteem - omhoog. Het speculeren was begonnen.

Bitcoin is een waarde in zichzelf geworden. Niet langer is het een middel, een vehikel om iets anders te bereiken, maar een doel. Dat doel is: 'klassiek geld' verdienen. Heel plat. Heel voorspelbaar.

Het is de koppeling met dat andere geldsysteem wat voor problemen zorgt. Eigenlijk zou die ten spoedigste moeten worden doorgesneden.

Wat gebeurt er als bitcoins een vaste waarde vertegenwoordigen? Dan is speculeren zinloos geworden. Het vereist wel een aanpassing.

In elk geval zal de gesloten bitcoinhoeveelheid dan open moeten zijn. Het is immers de opzet dat zoveel mogelijk mensen bitcoins gaan gebruiken. Dat kan alleen betaalbaar als de bitcoinhoeveelheid kan fluctueren.

Belangrijker is dat er een instantie - een algoritme?! - moet zijn die de waarde van de bitcoin bewaakt. Dat de bitcoin echt los van het klassieke geldsysteem zal functioneren, geloof ik niet (meer). Het is té verleidelijk om te vergelijken en zien 'hoeveel ik nu aan waarde heb'. Dat is, denk ik, alleen te doorbreken als er niets te verdienen valt. Als bitcoins altijd eenzelfde wisselkoers hebben met de klassieke munten.

Het is een slechte tijd om te kopen. De bitcoin is volatiel door de aandacht, de hype. Pas als de massa het voordeel ziet van anonimiteit en een elektronisch betaalmiddel, kan bitcoin groeien en bloeien. Stap één is dan wel de speculatie te stoppen. Die is gebaseerd op een pyramide-systeem, waarin nieuwe instappers de bestaande bezitters van bitcoins financieren. Dat gaat klappen. Pas als de phoenix uit die as herrijst, kan bitcoin serieus doorstoten en z'n werk doen. Want dat ís het: een potentieel ontwrichtende innovatie.

Voor nu? Blijf er ver weg van.