Als ik het zou moeten omschrijven, is het ongeveer dat. Wired wijdde een artikel aan ene DALeast. Het eerste wat ik zag, was dit plaatje. En óm was ik:
Het zijn tékeningen! Plat. Dus. Tweedimensionaal. Maar ze ogen drie-. En ze zijn móói. Gewoon op straat te zien. Het 'kunst'aspect zit voor mij in het langer kijken en dan meer zien. Zoals deze:
Boven- en onderkant van het werk zijn ook ieder op zich een werk. Dit is zijn(?) website, barstensvol van dit soort van afbeeldingen.
Wat ook zo bijzonder is, is de vergankelijkheid. Veel van de werken zijn aangebracht op plekken die echt niet tot het eind der tijden zullen bestaan. En sommigen zullen naar alle waarschijnlijkheid zelfs zeer binnenkort het loodje leggen. Maar tot dat moment is het genieten!
Niet lullig bedoeld: maar dit is wel een heel andere klasse dan de graffiti, die we in Nederland soms ook als kunst zien - en soms niet onterecht - of de beschilderde bouwschuttingen. Daar moeten we blij mee zijn. Ben ik ook. Maar wat zou het mooi zijn als dit ook op Nederlandse vlakken te zien zou zijn.
Overigens is er ook hier zat te zien. De vraag is alleen wáár. Zo moeten er in Leiden heel kleine street art-tekeningen te vinden zijn. Van die dingetjes op stoepniveau, of glurend vanachter een kabelkastje. De ellende is alleen dat ik ze nog niet heb ontdekt. Guerilla art. Maar ik ben dan ook pas begonnen me te realiseren wat er allemaal te zien kán zijn.
Totdat ik ze kan laten zien:
Echt, ga even kijken bij DALeast.
Ken je de kauwgumschilderkust van Ben Wilson? Stond 2,5 jaar geleden in NRC Next: http://goo.gl/ccCDs
BeantwoordenVerwijderenNee. Kende ik niet. Ook erg intrigerende aanpak. Ik ben wel van dit soort van dingen. Alhoewel ik me wel afvraag of ik die kleine kauwgum-kunstwerken zou zien!
BeantwoordenVerwijderenVerstuurd vanaf mijn iPad