Stel, je organiseert een feest - liefst een kinderfeest. Waar doe je dat dan? Op een drukke plek waar al veel mensen zijn? Of ergens waar je 'onder elkaar' kunt zijn, zonder de hele omgeving in de gaten te moeten houden of tot last te zijn? Mijn idee is dat je die tweede optie kiest omdat dat een stuk ontspanner is.
Nederland is niet van de feesten en partijen. Onze regering organiseert zulke activiteiten niet vaak genoeg. Dat is eind maart goed te merken. Dan wordt een gebied zo groot als de provincie Zuid Holland lastig gevallen met de effecten van zo'n feestje. En als ze daarvoor dan nog een locatie kiezen die Nederland als gidsland weer 's op kaart zou zetten... Maar nee, het feest gaat plaatsvinden in het voormalig Congresgebouw. Dát is Nederlandse allure, net als witte broodjes kaas.
Je bent verblind door de mogelijkheid alle wereldleiders - die ertoe doen dan - op je grondgebied te verwelkomen. Dat kan. Dan overeet je je, omdat je ogen meer denken aan te kunnen dan je maag kan verwerken. Het gevolg is dan buikpijn. Die buikpijn treedt nu ook op, want de nucleaire top - dat raadde je toch al, hè? - wordt in één van de drukstbevolkste gebieden van Nederland georganiseerd.
Als je dan toch bereid en in staat bent een groot deel van het land op te zadelen met de gevolgen; waarom zoek je dan niet een bijzóndere plek? Met z'n allen op een Waddeneiland; goed voor de contacten, goed te beveiligen en qua accommodaties ook goed te doen, hoor. Een land dat officiële (ambtelijke) bezoekers met droge ogen broodjes kaas met een glas melk als lunch aanbiedt, kan best gidsland zijn wég van verkwisting. En als je dan toch wenst te patsen met je pracht, vergader dan op dat eiland en verplaats je gasten per helikopter naar locaties verspreid over het héle land.
Nu verplaatst het hele circus zich over de grond en vanuit een relatief klein aantal locaties. Daardoor ondervindt een groot gebied hinder.
Het ergste is dat die hinder zich niet beperkt tot die twee dagen en evenmin tot de paar dagen ervoor. De hinder is al begonnen.
In het hele gebied worden 'de burgers' geïnformeerd over 'mogelijke verkeershinder'. Zo wordt een hele snelweg vrijgemaakt voor het transport van de gasten; 's ochtends richting Den Haag en 's avonds richting Amsterdam. De waarschuwing is duidelijk: houd daar rekening mee.
Inmiddels begint het evenement te leven onder de bevolking. "Ik heb die twee dagen vrij genomen, hoor" en "Ik werk die twee dagen thuis" zijn veelgehoorde uitspraken. Het roept meteen wel de vraag op wie er dan wél in Den Haag of in de andere moeilijk bereikbare plaatsen tussen Amsterdam en Den Haag werken. De realiteit zal zijn dat 'gewoon' twee dagen productieverlies wordt genomen. En dat in een land dat hamert op hard werken uit de crisis te komen en op werklozen die nooit en te nimmer mogen lanterfanten. Het maakt duidelijk uit wie wat wil.
Je kunt ook zien hoe wordt geprobeerd ons subtiel te beïnvloeden.
Daar waar de A44 Wassenaar binnenkomt, regelen verkeerslichten het verkeer. Die zijn nu al aangepast. De ter plekke bekende - de forens bijvoorbeeld - zal het al zijn opgevallen. Het verkeer dat het dorp uit de snelweg op wil, staat véél langer op groen te wachten dan ooit tevoren. Het verkeer dat vanaf de parallelweg de snelweg op wil, is hetzelfde lot beschoren: véél langer wachten. Slechts een klein oranje apparaat in de berm verraadt mogelijk de oorzaak: de hoofdrijstroom op de snelweg krijgt veel vaker groen en stroomt sneller door. Of: het kruisend verkeer wordt nu al actief ontmoedigt.
Op het Rozenplein kun je je nu afvragen of Rijkswaterstaat en de gemeente Wassenaar al zo bewust aan gedragsbeïnvloeding doen. Of dat de verkeerslicht-installatie stomweg kaduuk is. Maar wie overtuigt me dan dat dat wáár is?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten