zaterdag 15 februari 2014

Oma als kostenpost

Geen bal snap ik er van. Dat mensen een geheel eigen logica volgen, weet ik. Dat er mensen zijn die menen dat dat niet zo is, ook. Dat die figuren vaak mechanisch-functioneel denken, ook. Dat 'als we dit doen, gebeurt er dat'-denken, denk ik veel te zien bij politici. Die kunnen van die prachtig in het gehoor liggende redeneringen samenstellen. Die, als je er bij stil staat, ook nogal eens vooral veelbelóvend zijn.

Mantelzorg is er zo een.

Stel dat het lukt; dat we als samenleving een situatie krijgen waarin de hulp aan hulpbehoevende wordt overgelaten aan zijn of haar sociale netwerk. Mooi woord daarvoor is ook steunsysteem. Stel dat dat lukt.

Heb je enig idee wat dat betekent?

Mij lijkt de verwachting gerechtvaardigd dat die zorg amateuristisch wordt. Niet voor niets is zorg- en hulpverlening ondergebracht in controleerbare, professionele instellingen. Dat is géén garantie op voorkomen van misstappen. Dat, immers, is gekoppeld aan de mens als soort. Wij maken fouten. Die instellingen voorkomen dat niet, maar zorgen wel voor vermindering door een systeem van checks and balances.

Zelfs dat imperfecte systeem wordt nu uitgeschakeld. Wij gaan zélf zorgen voor oma. Lijkt me grandioos: zonder inmenging van deskundigen gaan we 'verzorgen'. Net zoals we allemaal van nature kunnen 'opvoeden', kunnen we dat ook.

Niet dus.

Oma zal in een fors aantal gevallen verkeerd worden behandeld. Niet eens kwaadwillend - die zullen er ook zijn - maar onwetend of om irrelevante redenen. Oma kost geld. Alleen dat is al reden genoeg om je zorgen te maken. Gaat ze medicatie krijgen op het niveau van "een paracetamolletje uit de supermarkt helpt tegen alles"?! Gaat ze voeding krijgen als "goed koop kipvlees van de kiloknaller"?!

Dat zijn wél de beslissingen waarom het gaat, dames en heren fantasten.

Net zo min als dat thuiszorg uitsluitend om de technische schoonmaakhandelingen gaat, maar óók om sociaal contact. Natuurlijk kan een gemeente bezuinigen door een glazenwasser in te huren om ramen te lappen. Maar dan snap je geen bal, geen flikker en geen fluit van wat er gebeurt: het praatje tíjdens het ramen lappen is belangrijker.

Het is niets anders dan een áánname dat mantelzorg net zo goed zal werken als professionele zorg. Het kan net zo goed een fantasíe zijn waarin alle randvoorwaarden kunnen worden gemanipuleerd vanwege de verhaallijn. Dat in sprookjes en fantasieën het Kwaad zeer, zeer zelden overleeft, is geen kwestie van realiteit, hoor.

Wat ik zie, is een rare poging te rationaliseren. Zonder de zorg voor ouderen en hulpbehoevenden aan te tasten, kan dat worden overgelaten aan partijen die dat op eigen kosten en kennis moeten gaan doen?! Precies de reden waarom het daar indertijd is weggehaald!

Opportunistisch. Een ander woord voor politiek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten