Ik schreef al eerder over de verpakking-idioterie. Hoe zot het is dat medicijnen - steeds vaker - van verpakking en soms van vorm veranderen? Ik heb er twee die, als je niet goed oplet, makkelijk voor elkaar kunnen worden aangezien. Het verschil is dat tussen een bijna-identieke tweeling: pas als je ze naast elkaar ziet, zie je het onderscheid. Zoals ik een jaar geleden schreef: je zal maar slechtziend zijn, of vergeetachtig, of achterdochtig. Achterdochtig omdat je wéér andere verpakkingen ziet. Klopt dat wel???
Vandaag was het weer raak.
Eén medicijn kreeg ik altijd in een potje. Toen veranderde een jaar of twee terug de tekst op de potje in het Grieks. Altijd handig; áls je van plan was Grieks te gaan leren. En vorig jaar verdween het potje en verscheen de doordrukstrip. Nu leek die pil in elk geval weer meer op die andere in doordrukstrip. Maar daar eindigt het niet, want vandaag kwamen de potjes weer op de toonbank. Wel van een ander merk.
Nu ben ik niet een van de domste en evenmin lijdend aan vergeetachtigheid of wanen. Toch is het ook mij gelukt om die twee pillen te verwisselen. Dan sta je 's avonds te kijken met die ene vraag knagend: "Barst, ben ik nu die ene vergeten of heb ik nu twee keer die andere ingenomen?". Dus toen die potjes daar zo stonden, hoorde ik mezelf zeggen: "Gôh, de potjes zijn weer terug? Ik was net gewend aan de doordrukstrips.".
Dan staan en zitten er nog wel mensen te wachten in die apotheek, maar toch hebben we er een minuutje aan besteed. Die opmerking maakte nogal wat los namelijk.
"Meneer, ik snap het. Maar uw verzekering heeft preferente geneesmiddelen. Meestal zijn dat de goedkoopste. De kans is aanwezig dat u over drie maanden wéér andere krijgt, van een ander merk. Dat is de drijfveer van de verzekeraar: de kosten. Voor de patiënt is dat lastig. Voor ons is het ook lastig, want we maken echt mee dat zo'n preferente fabrikant in het begin niet voldoende kan leveren. En dan? Zoeken naar een collega-apotheek die ze wél heeft. Of andere verstrekken en maar zien hoe we die kosten dekken. Over de oudere mensen hier in de wijk die de kluts kwijtraken, hebben we het dan nog niet eens. Het kost enorm veel tijd. Maar de verzekeraar denkt alleen aan geld."
Dat gaat die verzekeraar natuurlijk met klem ontkennen. Daar krijg je dan van die antwoorden als 'de werkzame stof is écht hetzelfde'. Maar, meneer of mevrouw van de zorgverzekering, het gaat om de verpakking. En, tussen twee haakjes, inmiddels is ook aangetoond dat verschillende dragerstoffen wel degelijk effect (kunnen) hebben.
Maar goed; stel dat die verzekeraar zich enorm druk maakt over kosten (waarmee overigens niets anders wordt bedoeld dan de eigen portemonnee. De kosten van de totale zorg interesseren hen verder geen ene klap.): waarom zouden zij zich dan druk maken over míjn kosten, míjn portemonnee?
Terug lopend kauwde ik daar op door. Waarom doen die zorgverzekeraars niet wat iedere andere verzekeraar ook doet? Die keren een vastgesteld bedrag uit. Ook daarover kun je twisten. Maar als mijn auto wordt aangereden, krijg ik een bedrag uitgekeerd. Dat beruchte total loss. Mijn autoverzekeraar bepaalt níet welke auto ik nieuw aanschaf. (Misschien moet ik dat onzalige idee meteen afkloppen)
Waarom vergoed mijn zorgverzekeraar niet 'gewoon' een bedrag, ongeacht welk merk ik aanschaf bij de apotheek? Het systeem van huisarts-apotheker behoedt ons er echt wel van al te grote financiële misgrepen te doen. En wij klanten zijn ook niet gek. We zoeken al de voordeligste supermarkt en hebben onze voorkeursmerken. Een systeem van standaardvergoedingen zou daar goed bij aansluiten, een stuk eenvoudigere en goedkopere verzekering mogelijk maken én concurrentie op prijs in stand houden.
Maar de zorgverzekeraar vaart er minder wel bij. Die verliest macht. Ik win aan macht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten