Hoezo 'nieuw'?!

In eerste instantie legde ik de opmerking bijna weer terzijde. Maar omdat juist die achteloze soms tot nadenken (zouden moeten) stemmen, gilde dat inwendig virtuele stemmetje dat dát niet de bedoeling is. En dus...

Iemand die over het algemeen verstandige dingen zegt, beweerde dat een tekst van een columnist niet zo interessant was omdat

zijn argument is ook niet fout, het is verschrikkelijk voorspelbaar en uitgekauwd. (...) Het is een argument dat iedere eerstejaars maakt. Gaap.

Kijk, en dáár ben ik het dus hartgrondig níet mee eens. Als je dit blog 'doorbladert', zul je hopelijk zien dat ik probeer over te brengen dat het loont het alledaagse van een andere kant te bekijken. Dat levert je nieuwe beelden en inzichten op. Gegarandeerd.

Jóu!

De stelling moet verdedigbaar zijn, dat het haast onmogelijk is geworden iets te bedenken, beargumenteren wat elders nog niet is gedacht, wat uniek is. Degene die met de eer van een Waarlijk Unieke Gedachte aan de haal gaat, is degene die het verwoordt. Da's best vreemd, toch? Dat is niet degene die de gedachte het eerst dénkt, maar de eerste die 'm deelt. Voor mij is dit een reden om bijvoorbeeld ieders gedachten serieus te nemen; ook de bespiegelingen van de glazenwasser over de samenleving.

Maar goed: uniek.

Het citaat ademt 'waardevrijheid' uit. Dat zal de spreekster níet met me eens zijn, maar ik zeg het tóch. Het argument wordt losgekoppeld van z'n context en beoordeeld aan de hand van een soort meetlat van uniciteit. En omdát veel anderen het gebruiken, is het lager gewaardeerd. Dat is echter, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, in the eye of the beholder. Het is maar net wie ernaar kijkt.

Ik hoop echt dat je af en toe met een andere blik naar de wereld om je heen kijkt. Dat lukt lang niet genoeg. Het is lastig. Je vergeet het, en bekende patronen zijn snel en makkelijk. Maar toch... af en toe?! Zelfs mij lukt het, af en toe.

Als je - bijvoorbeeld als samenleving - wilt vernieuwden, dan is die open geest onontbeerlijk.in dat licht bezien, ben ik ook niet zo enorm onder de indruk van wat er zoal wordt 'geïnnoveerd'. Veel van die innovatoren blijken bij doorluisteren juist déze kwaliteit, openheid, te missen. In tegenstelling tot wat je zou verwachten bedoelen veel van die lui met 'wat goed is voor de mensen' 'wat ík vind dat goed is voor de mensen'. Innovatie is dan bevoogdend.

Dat werpt nieuw licht op de zaak. Het betekent - en ik denk dat ook te zien - veel trial and error, vallen en opstaan. Proberen. Niet omdat dat een goede ontwikkelstrategie is - dat deel ik volledig - maar vooral omdat je niet snapt wat je beoogde gebruikers wíllen. Dat de indrukwekkendste innovaties en de belangwekkendste theorieën levenswerken waren, dát vergeten we nog weleens. Haastige tijden maken dat we minder tijd nemen om goed te luisteren. Wat rest, is dan inderdaad de Aanpak van het Schot Breedspreidends Hagel: veel projecten starten en bij geen direct succes meteen weer stoppen.

Agile. Het eufemisme voor 'eigenlijk heb ik geen benul van de richting'?! En dús ook de beste aanpak?!