Knobbel

Het gebeurde op een feestje.

Klassieke nederlandse huis- en verjaardagsfeestjes bestaan vaak uit grote cirkel mensen, kopjes koffie met gebak, en later op de avond een drankje met nootjes. Dat is o zo makkelijk bespotten van dergelijke feestjes. De oppervlakkigheid van de waarnemer spat er van af. Die ziet blijkbaar vooral (alleen?) de vorm.

Het gaat niet om de vorm, maar om de inhoud. Wat gebéurt er eigenlijk tussen mensen? Dan kun je met het nodige dedain neerkijken op 'burgertruttige zitverjaardagsfeestjes' en denken dat snuif- en partnerwisselfestijnen superieur zijn; toch zit je er grandioos naast. Sterker, de kans is groot dat de sociale meerwaarde van de klassieke feesten groter is dan je denkt.

De reden is eenvoudig.

Feestjes zijn een situatie waarin de vaardigheid een gesprek te kunnen voeren, noodzakelijk is. Kom je naast een wildvreemde terecht, dan is prietpraat een prima ijsbreker. Kom je naast een bekende, dan is een gemeenschappelijk onderwerp sneller te vinden. De vaardigheid is vooral niet te snel te diep te graven in de ander en diens leven. Je kunt snel te intimederend zijn door te vragen naar vermogen, sex-leven of andere (zeer) persoonlijke karakteristieken.

Ik heb een bolletje onder m'n voet. Niet pijnlijk en ook niet hinderlijk. En volgens de huisarts ook niet ernstig, gevaarlijk of levensbedreigend. Het is gewoon een bolletje. Een ganglion cyste in jargon.

Op het feestje kwam op een gegeven moment dat bolletje ter sprake. Hóe en waarom weet ik eerlijk gezegd niet eens mee. Wat wel bijzonder is, is dat nog twee mensen zoiets bleken te hebben. En ook zij hadden er geen last van. Enge voetamputaties of naalden in de voetzool zijn niet aan de orde. Gelukkig.

Als je naar dit verhaal en het feestje kijkt, snap je meteen wat de kracht van social media is. Het is één groot feest, met dezelfde effecten als een familiefeest.

Via social media wordt de smeerolie van de samenleving rondgepompt.

Dat zijn triviale feitjes. Dat zijn regelrecht onjuiste feiten. Dat is prietpraat. En het kan natuurlijk net zo goed diepzinnige wijsheid en tot nadenken aanzettende gedachtegoed zijn.

Het is in dat opzicht precies dat wat in een andere tijd de informele feestjes en bijeenkomsten deden: mensen met elkaar in contact brengen, op basis van non-bedreigende gesprekken.

Niet dat ik de stug negatief denkende lezer wil overtuigen. Da's zinloos. Maar wellicht is het voor de voorzichtige mens een idee een stil te staan bij zijn weerstand. Want naar die verjaardagsfeesten ga je waarschijnlijk wel?!