Verschillende werelden. Voor mij een gegeven. Ik schreef er al vaker over: de traagheid van de wereld van oudere mensen (en de tragere samenleving die er dús aankomt). Of dat rare verschijnsel dat je op straat fysiek dwars door het leven en netwerk van volstrekt vreemden loopt (en die binnentreedt door hen aan te spreken). Het moment waarop je je realiseert dat iedereen hetzelfde anders waarneemt (ook deze tekst kan anders aankomen bij jou dan ik bedoelde).
Social media zijn een mooi platform om dat te bekijken. Niet dat het echt goed dekkend is. Het is een weergave van onze netwerken en ons gedrag. Ondanks z'n beperkingen heb ik de indruk dat het wel één van de beste weergaves is. De belangrijkste reden daarvoor is wellicht het ongefilterde, ongecensureerde ervan. Daarmee zijn plots de uitbijters óók in beeld, zowel de negatieve als de positieve. In principe zie je nu echter alles.
Eén van de bekendste waarnemingen met betrekking tot bijvoorbeeld Twitter is dat er niet altijd even goed wordt nagedacht. Het blijft fascinerend te zien hoe een massa omspringt met informatie. De een zal het massa-hysterie noemen, de ander een hype; ikzelf zou er geen waarde-oordeel over willen vellen. Dit is de manier waarop informatie in een massa leeft; on- én offline.
De gevaren zijn ook bekend: vooral dat we elkaar nakakelen en slecht nadenken over wat er precies wordt gezegd. Zeker als de fout wordt gemaakt dat een bekende bron hetzelfde als een betrouwbare. Voorbeeld? De Bekende Nederlander die iets zegt, wat daarna gezien wordt als waarheid. Voor alle duidelijkheid: Bekende Nederlander is zeker niet alleen de media-bekende. Het zijn ook en vooral de mensen die die status binnen de social media hebben gekregen.
Maar wie geeft hen dat?
Da's dus een leuke vraag. Want als ik door m'n wimpers naar de social media kijk, dan zie ik iets opvallends. De toonaangevende mensen zijn andere mensen dan toonaangevende mensen in het 'echte leven'. Da's best opvallend. De grote denkers in het social media-landschap hebben die status te danken aan datzelfde landschap. Het is hun biotoop. Op die biotoop laten ze kennis los die anderen elders vergaarden en benoemden. Zij zijn het ook die de wetten en regelmatigheden benoemen in dat nieuwe biotoop.
In de aanloopfase is dat allemaal nog leuk. Zonder empirie kan iedereen van alles beweren. Degene met de meeste bravoure en overtuigingskracht zal ook toonaangevend kunnen worden. Dat is, denk ik, ook precies wat gebeurde: de duiders waren geen denkers (niet beledigend bedoeld). Dat gaat op grenzen stuiten, zeker als het laaghangend fruit aan inzichten is geplukt.
Mensen zijn een en ondeelbaar. Tegelijk zijn we ongelooflijk flexibel en meerdimensionaal. Niemand kent mij. Zelfs ikzelf kan mezelf nog weleens verbazen. Niemand kent jou zoals jij jezelf kent. Alle middelen waarmee we communiceren, ondersteunen een specifiek beeld van onszelf. In de wereld van social media is het land Twitter echt volslagen anders dan Google+; ook als daar één mens zichtbaar is. Ze vullen aan, nuanceren, sluiten uit, beïnvloeden.
De wormgaten die ik zoek, zijn de openingen tussen die verschillende dimensies. Mijn belangrijkste zoektocht is naar het antwoord op de vraag hoe al die nieuwe mogelijkheden een mens als individu beïnvloeden. Geen geneuzel over de nieuwste techniek. Wel veel geneuzel over de vraag wat het met míj doet als ik die mogelijkheden aan m'n repertoire toevoeg. Krijgt m'n zelfbeeld dan een oppepper? Verandert mijn idee van 'sociaal'?
Waar een vals bericht over een kat en vuurwerk in z'n kont ( het is dus níet waar) toe kan leiden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten