Ik bedoel, wat heb je voor verwachtingen bij je oude dag. Ikzelf ben van één van de laatste generaties, weten we nu, die nog uit ging van een zelfgespaarde oudedagsvoorziening: het pensioen. Het was immers zo mooi wat we in Nederland hadden; een systeem van een minimumbestaansniveau voor alle oude mensen, de AOW, aangevuld met een pensioen, als je gewerkt had. Het systeem nivelleerde niet, maar gaf vaste grond.
Dat is voorbij.
Niet alleen gaan we allemaal nog langer, en dus harder, werken. We zullen ook meer voor onszelf moeten gaan zorgen. De ellende is dat de regering daar nogal vreemd mee omgaat; een regering van VVD en PvdA, de oorsprong van de AOW! (sic).
Je zou verwachten dat iemand die weet dat-i in de toekomst voor zichzelf moet gaan zorgen, een buffer aanlegt. Sparen, dus! Maar da's helemaal niet vanzelfsprekend in de huidige situatie. Op spaargeld krijg je minder rente dan je aan belasting betaalt. Nog ernstiger, onze minister-president heeft zo veel behoefte aan geld dat hij al maanden terug pleitte voor meer uitgeven. 'Koop een auto" is inmiddels een iconisch beeld van mensen buiten de werkelijkheid. Ik sprak vandaag een glaszetter: "Ik ríjd niet eens meer met de auto, en vakantie doen we ook niet!".
Minder opvallend is een effect van dit regeringsbeleid wat ik nog nergens terug zag.
Niet alleen gaan we langer en harder werken; we worden ook verplichte mantelzorgers. Da's wat raar, want een mantelzorger is een vrijwillig verzorgende. Maar goed. Deze regering heeft ontdekt dat je overheidsgecinancierde taken heel goed kunt terug trekken en overlaten aan de mensen zelf. En dus verdwijnt de zorg voor ouderen en wordt de omgeving daarvan aangesproken de handen, nóg meer, uit de handen te steken. Alsof je niets anders te doen hebt.
Een voor de hand liggende vraag is waar dit stopt. Thuiszorg overnemen; kun je dan ook veiligheid zelf organiseren? In de middeleeuwen hadden we zowel de schout met z'n rakkers, als particuliere gewapende eenheden. Kunnen we vast nieuw leven inblazen, met vrijwilligers uiteraard. En meteen leger en politie inkrimpen danwel afschaffen. Je snapt 't: het ontbreekt weer 's aan visie bij de overheid. Het kasboekje regeert en daardoor is het onduidelijk waarom het één wel en het ander níet voor bezuiniging in aanmerking komt.
Die mantelzorg gaat nog onverwachte effecten hebben. Ook ongewenste. Zoals geld een voorziening voor de oude dag is, zo is vanaf nu ook mantelzorg dat. Je zult dus een mantel, een netwerk moeten organiseren voor je oude dag. Dat kun je doen door een netwerk te onderhouden van kennissen en buren. Maar die zijn vrijblijvend. Nee, een veel betere is investeren in kinderen. Die hebben geen echte keuze. Ook niet naar de mening van de overheid, die hen vandaag de dag al dringend aanspreekt op die rol.
Stop met dat één, of twee kinderen. Minstens vier of vijf, liefst zes of zeven. Dát is toekomstdenken. Goed, het levert wel een forse extra belasting op voor de planeet. Maar daarvoor bestaat geen regering en geen wet, dus waarom zou de nederlandse overheid zich daar dan iets aan gelegen laten? Ik bedoel maar.
Die vele kinderen zijn ook noodzakelijk vanwege onze hoge mate van individualisering, lees scheidingen. De inboedel delen, het banksaldo splitsen, en ook de mantelzorg eerlijk delen. Dan is het handig als je veel kinderen hebt en beide partijen genoeg mantelzorg kunnen krijgen. Idioot? Nee, zo werd het ooit geregeld en dat is de weg die we nu bewandelen.
Aan die weg kleeft wel een groot voordeel. Het is ook de weg van de kleinschaligheid. In een dag zit per definitie 24 uur. Die zijn maar één keer te gebruiken. Dan kun je niet én werken én mantelzorgen én maatschappelijk actief zijn én kinderen opvoeden én... Dat wordt kiezen. Mijn gok is dat we dan terugvallen op het makkelijkste principe, dat van functiescheiding: één werkende en één zorgende. En of die werkende dan een kleine zelfstandige is?!
Wel heel middeleeuws, nietwaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten