Het mag nog zo handig zijn dat Google weet wanneer een ziekte uitbreekt; zolang ze mij als persoon niet (willen, kunnen, mogen) waarschuwen, schiet het niet op. Dan overvalt een buikgriep je gewoon als een dief in de nacht.
Dat is mij dus gisteren gebeurd.
Het is me nog wel gelukt gisteren een blogpost te maken. Maar overschatting van m'n herstel - wensdenken - leidde zojuist tot een ineenstortinkje. Gelukkig nadat ik de cliënte van de dagopvang had vervoerd.
Mocht je dit virus tegen het lijfje lopen: je loopt erop leeg. Beetje koorts, spierpijntjes, maar vooral darmkrampen en onaangenaam riekende ontlasting. Dat je het maar weet.
Door die hele toestand raak je ook energie kwijt - en snel, merkte ik - waardoor zelfs het lulligste herfststormpje leidt tot spierpijn. Twintig minuten wind tegen. Alsof we dat niet vaker hebben in Nederland.
Maar goed. Ik heb drie kwartier geleden m'n eten opgewarmd - eerder kreeg ik het niet weg - en deels naar binnen gewerkt. Dat betekent dat ik binnenkort weer een sprint richting het toilet moet inzetten.
Tabé! Hopelijk tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten