Eén van de dingen die ik zelf leuk vind aan al die aandacht voor 'innovatie' is de herwaardering van sociale wetenschappen. Sterker, ik ben inmiddels zo ver dat ik denk dat heel mensen die zich nu innovator of trendwatcher noemen feitelijk ooit een verkeerde studie- of beroepskeuze hebben gemaakt.
Het blijft frappant hoe 'we' iedere keer menen dat vernieuwing technische vernieuwing is. In elk geval is het iets wat buiten onszelf staat. Zelden, heel zelden, is vernieuwing de mens of zijn sociale organisatie zelf; zeker in 'geciviliseerde samenlevingen'.
Het is echt heel goed te zien hoe mensen die zich bezig houden met innovatie na verloop van tijd allemaal interesse ontwikkelen in de kennis uit de sociale wetenschappen. Het is, voor mij, weer een bewijs dat, wat badinerend wel de 'zachte wetenschap' wordt genoemd, essentiële kennis over mensen en hun gedrag oplevert. Wat dat betreft, is het precies hetzelfde als met welzijnswerk. Dat ís niet koffieochtenden en zinloze bezigheidstherapie. Als je er echt zo over denkt, heb je nooit iets gesnapt van dergelijk werk.
Dat is ook een beetje de makke van praten over 'innovatie'. In veel gevallen is dat gewauwel. Mensen worden daarin ondergeschikt gemaakt. Nieuwe mogelijkheden worden dan niet per sé in het voordeel van mensen gebruikt.
Innovatie heeft een sterke marketingkracht, als term. Niet voor niets barst het inmiddels van de innovatieve bedrijven en zoeken bedrijven zelfs innovatieve medewerkers. Die snappen er werkelijk geen bal van.
Innovatie heeft ook dat verleidelijke van een mooie droom. De vraag waarom vooruitgang altijd positief zou zijn, is er een die pas de afgelopen twee jaar vaker en vaker wordt gesteld.
Als je je met innovatie bezighoudt, had je het allang moeten herkennen. Geen van de voorspellingen over succesvolle innovaties of over de termijn waarop veranderingen massaal omarmt worden, is uitgekomen. Alle ontwikkelingen duurden langer. Niet vanwege de technische ontwikkeling, maar omdat de acceptatie een sóciaal proces is.
Vandaar dat ik zo blij ben te denken te merken dat sinds een paar jaar ook de aandacht voor die sociale component toeneemt. Dat zou de realiteitswaarde moeten doen toenemen.
Dat is nog best lastig. Veel niet-sociale wetenschappers grasduinen in onderzoek op zoek naar hun mening bevestigende conclusies. Falsificeren ligt ons mensen niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten