Er is teveel wérkgerelateerde informatie, en dát is niet leuk.

Hier kun je werkelijk heel lang over debatteren; over de vraag of we nu wel of niet te maken hebben met een overdaad aan informatie (information overload). De redenering klinkt heel plausibel in de oren: we worden van alle kanten en op bijna ieder moment van de dag gebombardeerd met informatie. En omdat ons dat overkomt, hebben we de indruk dat we al die gebombardeerde informatie ook moeten zie te verwerken en begrijpen. Een kind snapt dat je dat niet redt.

Clay Shirky benoemde het probleem als een probleem van filter failure. Het wegvallen van poortwachters als journalisten zou leiden tot een vloedgolf aan informatie waaruit het individu dan maar zelf de interessante stukken moest zien op te vissen. Daarmee zou niet zozeer de hoeveelheid informatie alswel de manier waarop je daarmee omgaat het probleem zijn.

Hoe mensen met informatie omgaan, is een 'nogal complex' geheel. Zo ongeveer negentien jaar houd ik me ermee bezig. En als ik écht eerlijk ben: er is niet veel leukers dan dat. Dat komt door zijn enorme reikwijdte. Zowel de manier waarop jonge kinderen omgaan met 'enge films' als de manier waarop met hulp van kunstmatige intelligentie de menselijk zoekgedrag wordt nagebootst, hoort erbij. En de discussie hoe ver dat allemaal zal kunnen reiken.

Op Shirky's mening is het een en ander aan te merken, zoals dat voor iedere mening over een gecompliceerd geheel kan. Uit de Gartnerhoek komt de kritiek dat hij teveel de nadruk legt op de zend-aspect en veronachtzaamt dat wij zelf de informatie moeten ophalen. Is het vinden van de juiste bronnen niet een groter probleem? Natuurlijk liggen beide vlak bij elkaar. Shirky wijst, terecht denk ik, op het effect van het verdwijnen van onze wegwijzers, terwijl Gartner, ook terecht, er op wijst dat filters alleen werken op informatie die op je af komt. Zoveel is wel duidelijk, dat we het met één generieke oplossing niet af kunnen. Maar je bent ook niet zo'n eenvoudig mechanisme dat je eendimensionaal benaderd kunt worden.

Via het niet genoeg te prijzen Zite kwam ik op het spoor van dit artikeltje in Social Media Today: Study Explodes the Myth of Internet-Based Information Overload. de uitkomst van het daar beschreven onderzoek is dat de gemiddelde Amerikaan niet zo heel veel problemen heeft met de verwerking van informatie. Sleutel, een deel daarvan, is de mate waarin men is geïnteresseerd in een onderwerp. Dat klinkt heel logisch.

Als ik de laatste alinea niet had gezien, was deze blogpost er niet gekomen. Maar het is een stukje tekst waarmee ik je ga achterlaten. Je mag voor jezelf uitknobbelen wat je ervan vindt, maar ik vind 'm in het licht van het artikel heel veel informatie bevatten:

Incidentally, if you’re shaking your head at the idea that information overload is an overblown issue because of the amount of information you deal with at work, that’s another story! There’s ample data to support employee claims of being buried in information; the email inbox alone is enough to drive some people over the edge. (...)