maandag 26 augustus 2013

Aangepaste regels

Daar heb je d'r weer een. Zo'n situatie waarin achteraf iets wordt recht geredeneerd. Achteraf. Dat is het sleutelwoord. Niet of het al dan niet moreel of juridisch verwerpelijk is.

Een deel van Nederland heeft zich verbaasd over wat een oprichter van Alpe d'Huzes deed: geld krijgen uit de opbrengsten. En dat terwijl de stichting die ondermeer hij oprichtte nu juist zo sympathiek oogde vanwege het antistrijkstokbeleid. Ik heb hem zijn verhaal vol verve horen vertellen op een Divosa-congres, een club waar - hoe klein is de wereld - de huidige voorzitter van de stichting werkte. Persoonlijk vond ik het een af en toe over the top verhaal. Gelet op de reacties deelde he gros van de aanwezige sociale dienstmedewerkers die mening niet.

Het heeft inmiddels iets van een verkeersovertreder die een bekeurende politieagent tracht te overtuigen: "Ik reed 150 omdat ik naar een bevalling moet". Dat soort. De rationalisering waarom nu juist jij en jouw situatie een uitzondering op de regel vormen. En, eerlijk gezegd, de eerlijkste die ik ooit op televisie zag, was een man die op een bekakte toon een agent toe beet "wie denk je dat ik ben? Ga toch achtef gewone mensen aan". Eerlijk is eerlijk; hij werd bekeurd.

Die ex post-argumenten kloppen niet vaak, omdat ze een soort van deus ex machina introduceren. Die kennen we allemaal uit de (televisie)detectives waarin de Miss Marple's of Hercule Poirot's onverwacht blijken te beschikken over meer informatie dan jij, de kijker. Dan wordt oplossen vooral een leuk kijkspel.

Het is ook precies wat ik in dit geval zie gebeuren. Een deel van de goegemeente valt over de betaling - "dat zou toch nooit gebeuren?!" - en een deel billijkt het - "de man stak er ongelooflijk veel tijd in". Dat is dus typisch ex post.

Natuurlijk is er veel tijd in gestoken. Vast en zeker is er kans op inkomensderving. Maar de ellende is dat da pas gaandeweg de rit blijkt en dat vóóraf beloften zijn gedaan. Beloften die je gestamd moet doen. Zeker als je actief bent in een circuit dat hoort te zijn gebaseerd op vertrouwen, filantropie en vrijwilligheid. De kleinste aantasting van da vertrouwen, kan desastreuze gevolgen hebben. De directeur van welk fonds kreeg een riant salaris? Met welk effect op de opbrengsten?

Ik snap de vergoeilijkers dan ook niet. Dat de man er veel in stak en inkomsten mis liep, akkoord. Maar zouden er elders in de organisatie niet óók vrijwilligers zijn die in die situatie zijn terecht gekomen? Die veel, té veel, tijd staken in de actie? Die daardoor in een gevarenzône terecht kwamen? Of is dat iets wat uitsluitend hogere echelons kan overkomen?

Haast beledigend voor de vrijwilligers zijn degenen die menen dat het allemaal zo'n vaart niet loopt want de man "haalde miljoenen binnen en in relatie daartoe is dit niks". Wíe haalde die miljoenen op? Wíe putte zich uit? Ik moet bekennen dat ik de indruk had dat dat werd gedaan door een gróep mensen.

En dan is er nog de reactie dat het aansturen en leiding geven aan zo'n organisatie een dergelijke beloning rechtvaardigen. Degene die dat meent, heeft werkelijk níets begrepen van de ophef over salarissen de afgelopen vijf jaar. Die denkt dat de graaicultuur mag blijven bestaan, onder het mom dat men 'er recht op heeft'. Dat recht bestáát niet. Het is een poging ons een illusie op te dringen.

Wat mij betreft, valt er niets goed te praten. Voor mij is dit een graaier.

Niet omdat hij niet hard werkte en veel deed. Wel omdat hij zichzelf een uitzonderingspositie toebedeelde en daarmee zijn eigen beloftes brak. Daarom is het iemand wiens woord mij geen stuiver meer waard is.

En het bestuur dan? Weet je. Dat is een goede vraag. Jezelf verschuilen achter 'wij wisten het niet' en tegelijk aangeven dat er 'stevige discussies' zijn gevoerd; wel de organisatie 'professionaliseren' door een nieuwe structuur - met betáálde mensen?! - en niet de mentaliteit: ach, het heet bestuur. Mijn indruk is dat dat evenveel boter op het hoofd heeft.

Hemelbestormers en wereldverbeteraars; op een gegeven moment stijgen ze zo ver op dat de zon hun vleugels er af doet vallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten